Kiedy uznasz, że możesz już nazwać swój zbiór kolekcją, możesz przystąpić do stworzenia swojego katalogu naparstków. Jak już pisałam, warto wynotowywać istotne informacje już od pierwszego naparstka, choćby na zwykłej kartce, bo wiadomości - wbrew pozorom - bardzo łatwo ulatują z głowy. Przy kilku pierwszych naparstkach będzie Ci się wydawało, że wszystko pamiętasz, ale zapewniam, że nawet się nie zorientujesz, kiedy coś umknie. Kartkę zawsze można wyrzucić, a - w razie czego - niespisane informacje będą nie do odzyskania.
Mój katalog tworzyłam od początku po prostu w Excelu, który jest doskonałym narzędziem. Kilkukrotnie dokonywałam różnego rodzaju zmian. Niektóre dane uznawałam za zbędne, inne okazywały się istotne albo po prostu dowiadywałam się czegoś nowego i wprowadzałam dodatkowe kolumny.
Na początku, zastanów się według jakiej danej chciałbyś posegregować swój zbiór, może to być kraj lub kontynent pochodzenia albo materiał, z jakiego naparstki zostały wykonane. Nie jest to takie proste, ponieważ baza będzie zawierała wiele informacji o różnym charakterze. Dlatego, dobrze to przemyśl, bo przy tak ogromnej zawartości trudno później wprowadzać zmiany.
Swoje naparstki poukładałam w podziale na poszczególne kraje w układzie alfabetycznym. Po tych kilku latach, myślę, że mogę z czystym sumieniem polecić taką systematykę jako najbardziej praktyczną. Dla naparstków niewiadomego pochodzenia powstała kategoria "inne".
Trudno by było skonstruować katalog dzieląc go na przykład na poszczególne wytwórnie, ponieważ po jakimś czasie dowiedziałam się, że źle zaklasyfikowałam niektóre okazy. Błędów i poprawek oczywiście nie da się uniknąć, ale myślę, że podział ze względu na pochodzenie jest najbezpieczniejszy, ponieważ jest najmniejsze ryzyko pomyłki, a co za tym idzie, konieczności robienia częstych rewolucji w katalogu.
Opiszę pokrótce, jakie kolumny stworzyłam w swojej bazie. Może będzie to dla Ciebie podpowiedź i pierwszy krok do przygotowania własnego katalogu. W kolejności kolumny poukładałam w następujący sposób:
kod naparstka - wymyślona przeze mnie numeracja, składająca się z liczby porządkowej (odrębna numeracja dla każdego kraju) oraz skrótu nazwy danego kraju (np. Wielka Brytania - GBR, Polska - POL, Holandia - NED);
nazwa naparstka - dwie kolumny z nazwą naparstka (nadaną przeze mnie, bądź zgodną z certyfikatem dołączonym do naparstka czy katalogiem naparstków) w języku polskim i angielskim;
sygnatura - przytoczona "treść" sygnatury;
kolor sygnatury - zamieszczony jako element pomocny przy datowaniu sygnatur;
manufaktura - nazwa wytwórni;
inne informacje - dodatkowe wiadomości, jak na przykład informacja, że dany okaz został stworzony dla Thimble Collectors Club albo jest elementem Thimbles of the World's Greatest Porcelain Houses czy The Hallmarked Thimbles of the World's Great Porcelain Houses (TCC);
data naparstka - możliwa do zidentyfikowania na przykład dla naparstków Thimble Collectors Club;
data sygnatury - graniczne daty dla używania przez wytwórnię danej sygnatury;
data dołączenia do kolekcji - data zakupu bądź dostarczenia naparstka (w przypadku zakupów lub wymiany "na odległość");
materiał - z czego wykonano naparstek;
rozmiar - trzy kolumny zawierające informacje o średnicy i wysokości oraz rozmiarze wybitym na powierzchni naparstka (dla naparstków plastikowych bądź metalowych);
stan - krótka charakterystyka, jak na przykład: dobry, d.dobry;
pochodzenie - informacja o tym, jak zdobyłam dany naparstek, na przykład: prezent, druga ręka, sklep;
pudełko - czy naparstek posiada firmowe pudełko;
certyfikat - czy naparstek posiada certyfikat.
Dodatkowo, w katalogu zaznaczam na przykład informacje o tym, czy posiadam zdjęcie danego okazu czy muszę je jeszcze przygotować albo czy zamieściłam już dany egzemplarz na stronie internetowej. Wszystkie brakujące dane zaznaczam sobie w konkretnych komórkach Excela znakiem zapytania i intensywnie różowym kolorem tła. Wiersze zabarwiłam na zmianę dwoma kolorami, aby ułatwić sobie wyszukiwanie i nie gubić wzrokiem danej linijki.
Bardzo ważnym - jeśli nie najważniejszym - elementem katalogu są zdjęcia. Z przyczyn technicznych i praktycznych nie warto zamieszczać ich w Excelu (tego też próbowałam). Ja utworzyłam katalogi z nazwami krajów, gdzie zamieszczam fotografie naparstków oraz alfabetyczny katalog ze zdjęciami sygnatur. Zdjęcia powinny mieć małe rozmiary. Po pierwsze po to, żeby nie pożarły Ci całego miejsca na dysku. Po drugie zaś po to, żeby łatwo można było je umieszczać na stronach internetowych czy blogach.
Naparstek powinien stanowić jakieś 80-90% zdjęcia - w końcu to on jest głównym bohaterem. Nie warto poświęcać przesadnie wiele miejsca na tło. Co do tła to nie powinno ono odwracać uwagi od obiektu. Najlepsze jest jasne, pastelowe bądź białe tło. Jeśli chodzi o rozmiar zdjęcia to od dłuższego już czasu fotografie moich naparstków mają rozmiar 250 na 250 pikseli, sygnatur zaś - około 200 na 200 pikseli. W przypadku sygnatur ważny jest dobry kontrast - czasami trzeba go "podbić", ponieważ bez tego niektóre sygnatury stają się nieczytelne.
Zdjęcia naparstków nazwane są zgodnie z polskimi nazwami w katalogu (możesz także posługiwać się własną numeracją z katalogu zamiast nazw). Pierwszym słowem w nazwie sygnatury zawsze jest nazwa manufaktury. Po to, żebym mogła z łatwością odnaleźć i porównać ze sobą sygnatury tej samej wytwórni. Warto nie nadawać zbyt długich nazw - nie przytaczaj na przykład całej treści sygnatury, zdecydowanie utrudni to wyszukiwanie, niepotrzebnie zajmie pamięć komputera i zamaże widok.
Podsumowując, zadecyduj jak będzie Ci najwygodniej i jakie dane są ważne dla Ciebie. Przygotuj katalog w odpowiadającej Ci formie - może to być równie dobrze zeszyt, do którego ręcznie będziesz wprowadzać informacje czy pisać notatki. Z katalogiem czy zdjęciami jest podobnie jak z Twoim zbiorem naparstków, mają mieć indywidualny charakter. Dzięki temu, staną się niepowtarzalne, oryginalne, a to dodatkowa i najcenniejsza wartość każdej kolekcji.
Mój katalog tworzyłam od początku po prostu w Excelu, który jest doskonałym narzędziem. Kilkukrotnie dokonywałam różnego rodzaju zmian. Niektóre dane uznawałam za zbędne, inne okazywały się istotne albo po prostu dowiadywałam się czegoś nowego i wprowadzałam dodatkowe kolumny.
Na początku, zastanów się według jakiej danej chciałbyś posegregować swój zbiór, może to być kraj lub kontynent pochodzenia albo materiał, z jakiego naparstki zostały wykonane. Nie jest to takie proste, ponieważ baza będzie zawierała wiele informacji o różnym charakterze. Dlatego, dobrze to przemyśl, bo przy tak ogromnej zawartości trudno później wprowadzać zmiany.
Swoje naparstki poukładałam w podziale na poszczególne kraje w układzie alfabetycznym. Po tych kilku latach, myślę, że mogę z czystym sumieniem polecić taką systematykę jako najbardziej praktyczną. Dla naparstków niewiadomego pochodzenia powstała kategoria "inne".
Trudno by było skonstruować katalog dzieląc go na przykład na poszczególne wytwórnie, ponieważ po jakimś czasie dowiedziałam się, że źle zaklasyfikowałam niektóre okazy. Błędów i poprawek oczywiście nie da się uniknąć, ale myślę, że podział ze względu na pochodzenie jest najbezpieczniejszy, ponieważ jest najmniejsze ryzyko pomyłki, a co za tym idzie, konieczności robienia częstych rewolucji w katalogu.
Opiszę pokrótce, jakie kolumny stworzyłam w swojej bazie. Może będzie to dla Ciebie podpowiedź i pierwszy krok do przygotowania własnego katalogu. W kolejności kolumny poukładałam w następujący sposób:
kod naparstka - wymyślona przeze mnie numeracja, składająca się z liczby porządkowej (odrębna numeracja dla każdego kraju) oraz skrótu nazwy danego kraju (np. Wielka Brytania - GBR, Polska - POL, Holandia - NED);
nazwa naparstka - dwie kolumny z nazwą naparstka (nadaną przeze mnie, bądź zgodną z certyfikatem dołączonym do naparstka czy katalogiem naparstków) w języku polskim i angielskim;
sygnatura - przytoczona "treść" sygnatury;
kolor sygnatury - zamieszczony jako element pomocny przy datowaniu sygnatur;
manufaktura - nazwa wytwórni;
inne informacje - dodatkowe wiadomości, jak na przykład informacja, że dany okaz został stworzony dla Thimble Collectors Club albo jest elementem Thimbles of the World's Greatest Porcelain Houses czy The Hallmarked Thimbles of the World's Great Porcelain Houses (TCC);
data naparstka - możliwa do zidentyfikowania na przykład dla naparstków Thimble Collectors Club;
data sygnatury - graniczne daty dla używania przez wytwórnię danej sygnatury;
data dołączenia do kolekcji - data zakupu bądź dostarczenia naparstka (w przypadku zakupów lub wymiany "na odległość");
materiał - z czego wykonano naparstek;
rozmiar - trzy kolumny zawierające informacje o średnicy i wysokości oraz rozmiarze wybitym na powierzchni naparstka (dla naparstków plastikowych bądź metalowych);
stan - krótka charakterystyka, jak na przykład: dobry, d.dobry;
pochodzenie - informacja o tym, jak zdobyłam dany naparstek, na przykład: prezent, druga ręka, sklep;
pudełko - czy naparstek posiada firmowe pudełko;
certyfikat - czy naparstek posiada certyfikat.
Dodatkowo, w katalogu zaznaczam na przykład informacje o tym, czy posiadam zdjęcie danego okazu czy muszę je jeszcze przygotować albo czy zamieściłam już dany egzemplarz na stronie internetowej. Wszystkie brakujące dane zaznaczam sobie w konkretnych komórkach Excela znakiem zapytania i intensywnie różowym kolorem tła. Wiersze zabarwiłam na zmianę dwoma kolorami, aby ułatwić sobie wyszukiwanie i nie gubić wzrokiem danej linijki.
Bardzo ważnym - jeśli nie najważniejszym - elementem katalogu są zdjęcia. Z przyczyn technicznych i praktycznych nie warto zamieszczać ich w Excelu (tego też próbowałam). Ja utworzyłam katalogi z nazwami krajów, gdzie zamieszczam fotografie naparstków oraz alfabetyczny katalog ze zdjęciami sygnatur. Zdjęcia powinny mieć małe rozmiary. Po pierwsze po to, żeby nie pożarły Ci całego miejsca na dysku. Po drugie zaś po to, żeby łatwo można było je umieszczać na stronach internetowych czy blogach.
Naparstek powinien stanowić jakieś 80-90% zdjęcia - w końcu to on jest głównym bohaterem. Nie warto poświęcać przesadnie wiele miejsca na tło. Co do tła to nie powinno ono odwracać uwagi od obiektu. Najlepsze jest jasne, pastelowe bądź białe tło. Jeśli chodzi o rozmiar zdjęcia to od dłuższego już czasu fotografie moich naparstków mają rozmiar 250 na 250 pikseli, sygnatur zaś - około 200 na 200 pikseli. W przypadku sygnatur ważny jest dobry kontrast - czasami trzeba go "podbić", ponieważ bez tego niektóre sygnatury stają się nieczytelne.
Zdjęcia naparstków nazwane są zgodnie z polskimi nazwami w katalogu (możesz także posługiwać się własną numeracją z katalogu zamiast nazw). Pierwszym słowem w nazwie sygnatury zawsze jest nazwa manufaktury. Po to, żebym mogła z łatwością odnaleźć i porównać ze sobą sygnatury tej samej wytwórni. Warto nie nadawać zbyt długich nazw - nie przytaczaj na przykład całej treści sygnatury, zdecydowanie utrudni to wyszukiwanie, niepotrzebnie zajmie pamięć komputera i zamaże widok.
Podsumowując, zadecyduj jak będzie Ci najwygodniej i jakie dane są ważne dla Ciebie. Przygotuj katalog w odpowiadającej Ci formie - może to być równie dobrze zeszyt, do którego ręcznie będziesz wprowadzać informacje czy pisać notatki. Z katalogiem czy zdjęciami jest podobnie jak z Twoim zbiorem naparstków, mają mieć indywidualny charakter. Dzięki temu, staną się niepowtarzalne, oryginalne, a to dodatkowa i najcenniejsza wartość każdej kolekcji.
* * *
Proszę o niewykorzystywanie tekstów i zdjęć bez mojej zgody.
W razie jakichkolwiek pytań, proszę o kontakt drogą elektroniczną.
Posts
1 comments:
A interesting information
regards
Post a Comment
Bardzo dziękuję, że do mnie zaglądasz i zostawiasz kilka słów od siebie.
It's nice to see you return and leave your comments.