Muzeum Naparstków w Creglingen

Muzeum Naparstków mieści się około 1 km od miejscowości Creglingen w Niemczech. Zobaczyć w nim można naparstki oraz przybory do szycia z całego świata, od antyku aż do czasów współczesnych, od zwykłych naparstków użytkowych po arcydzieła sztuki wykonane z rozmaitych materiałów.

Państwo Thorvald i Bridgitte Greif otworzyli Muzeum Naparstków 8 sierpnia 1982 roku. Prezentowane w nim zbiory Helmut Greif odziedziczył w spadku po braciach Gabler. W pewnym momencie kolekcja oraz dokumentacja zbiorów braci Gabler została w dużej mierze zniszczona przez pożar. Helmut Greif długo zmagał się z odzyskiwaniem informacji dotyczących pochodzenia poszczególnych okazów. Zdobyta przez niego wiedza pozwoliła na utworzenie jedynego w swoim rodzaju miejsca – Muzeum Naparstków. Przez stworzenie tej wyjątkowej ekspozycji, Greif chciał nie tylko popularyzować wiedzę na temat tych niewielkich przedmiotów, ale także oddać cześć pierwszym twórcom naparstków, którzy wieki temu zadbali o kobiece dłonie, tworząc pierwsze „ochraniacze” na palce.

Produkcja naparstków jest po dziś dzień kontynuowana przez rodzinę Greif w ich sklepie złotniczym, gdzie wytwarzają niewielkie ilości kolekcjonerskich okazów.

Na stronie muzeum odnalazłam historię naparstków, w postaci chronologicznie uporządkowanych krótkich ciekawostek, w której doszukać się można wielu interesujących faktów, przedstawia się to mniej więcej tak:

* Podczas wykopalisk w pobliżu Moskwy odnaleziono kości, których około 30000 lat temu ludzie polujący na mamuty używali podczas łączenia ze sobą kawałków skóry.

* Wśród wykopalisk sprzed 10000 lat odnalezione zostały płaskie kamienie, które wykorzystywano podczas szycia.

* 2500 lat temu w krajach śródziemnomorskich używano już naparstków z brązu i innych "popychaczy igieł".

* Około 100 roku n.e. Rzymianie spopularyzowali naparski z brązu w Europie.

* W roku 1150 naparstek był jednym z dóbr, jakie święta Hildegarda z Bingen wniosła w swym posagu przekraczając mury klasztoru i przywdziewając mnisi habit.

* Około 1500 roku w Norymberdze powstały piewsze arcydzieła naparstkowego rzemiosła. Paracelsus odkrył cynk, w konsekwencji czego rozpoczęła się produkcja wyrobów z mosiądzu, w tym również naparstków.

* Około roku 1568 Jost Ammann wydał książkę, w której zaprezentował królujące wówczas rękodzieła. Na drzeworytach pokazano także twórców naparstków z ich nowatorskimi metodami produkcji.

* Około 1628 roku powstało stowarzyszenie twórców naparstków.

* W 1969 roku Bernard von der Becke zbudował nową fabrykę mosiądzu.

* W roku 1700 J. Dutchman rozpoczął w Londynie produkcję naparstków z użyciem maszyn i był to początek prawdziwego przemysłu naparstkowego.

* W 1756 roku Szwedzi próbowali wykraść sekret produkcji naparstków.

* W 1763 roku, po tym, jak Maria Teresa przemyciła naparstek z Norymbergii w wagonie kolejowym wypełnionym słomą, także w Ausrii rozpoczęło się naparstkowe "fałszerstwo".

* W roku 1824 J.F. Gabler zaprezentował swoje naparstki publiczności, co stało się początkiem największej produkcji na świecie. Wspólnie z dwoma innymi firmami, Soergel oraz Stollmeyer, Gabler na terenie południowych Niemiec stworzył centrum światowego rynku naparstków. Ośrodki produkcji naparstków można było wówczas znaleźć także we Francji, Anglii i Ameryce.

* W 1963 roku firma Gablera została sprzedana Helmutowi Greifowi, który kontynuował produkcję naparstków.

* * *

Do napisania artykułu wykorzystałam informacje oraz zdjęcia ze strony Das Fingerhutmuseum.

Proszę o niewykorzystywanie tekstów i zdjęć bez mojej zgody.

W razie jakichkolwiek pytań, proszę o kontakt drogą elektroniczną.